Θεραπευτικές αρχές

1. Προσδιορισμός λειτουργικού επιπέδου

  • Παρατήρηση της κινητικής συμπεριφοράς καθώς και προσεκτική παρακολούθηση όλων των συστημάτων (αναπνοή σε κατάσταση ηρεμίας ή διέγερσης, οπτική προσήλωση, παρακολούθηση προσώπου/αντικειμένου) με στόχο την αναγνώριση σε πρώιμο στάδιο συμπτωμάτων αναπτυξιακής υστέρησης ή τον εντοπισμό δυσκολιών σε συγκεκριμένους αναπτυξιακούς τομείς,
  • Αναγνώριση ελλειμμάτων όχι μόνο κινητικών,
  • Αναγνώριση ασυμμετριών με στόχο την άμεση επέμβαση για την πρόληψη δευτερευόντων προβλημάτων κι αντισταθμίσεων,
  • Ανίχνευση μικρών αποκλίσεων από την τυπική ανάπτυξη που θα δώσουν μεγάλες ποιοτικές διαφορές στην μετέπειτα ζωή του παιδιού για την συμμετοχή του σε αθλητικές δραστηριότητες και ομαδικά παιγνίδια.

2. Καθορισμός απαιτήσεων και αναγκών του παιδιού

  • Παροχή εμπειριών και ευκαιριών για δράση δίνοντας πάντα διευκόλυνση για συμμετοχή,
  • Προώθηση της ανεξαρτησίας, αυτοπεποίθησης, ενσωμάτωσης,
  • Παιγνίδι με ασφάλεια, χωρίς στρες, αλλά με την έξαψη του ρισκάρω και ξεπερνώ τα όριά μου,
  • Διαμόρφωση κινήτρου για την επιτυχία του στόχου.

3. Καθορισμός λειτουργικών και θεραπευτικών στόχων

  • Καθορισμός εφικτών βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων και κατάλληλων χρονικά,
  • Σχεδιασμός εξατομικευμένου και ολιστικού προγράμματος θεραπείας προσαρμοσμένο στην προσωπικότητα του παιδιού και της οικογένειας,
  • Μεταφορά του προγράμματος στο σπίτι, στο σχολείο, στην παιδική χαρά, στην κοινωνία, ώστε να βελτιωθεί η λειτουργική απόδοσή του στις καθημερινές δραστηριότητες,
  • Προτάσεις αλλαγών στη διαμόρφωση των χώρων που λειτουργεί το παιδί.